Το σοκ ξεπεράστηκε γρήγορα αφού την άνοιξη του 1977 ο Παναθηναϊκός αποδέχθηκε την πρόσκληση των διοργανωτών και συμμετείχε στο Βαλκανικό Κύπελλο. Οι Πράσινοι έφτασαν έως το τέλος κατακτώντας τον τίτλο στις 15 Μαρτίου 1978 στο διπλό τελικό με τη βουλγαρική Σλάβια Σόφιας.
Η πορεία ξεκίνησε στις 17 Απριλίου 1977 στην Αλβανία απέναντι στη Βλάζνια. Οι Πράσινοι αναδείχθηκε ισόπαλοι 1-1 χάρη σε γκολ του Βακάλη στο 24ο λεπτό. Τρεις εβδομάδες αργότερα στο Τίτογκραντ της Γιουγκοσλαβίας το Τριφύλλι αναδείχθηκε ισόπαλο 2-2 με τη Μπούντουτσνοστ, με γκολ των Ελευθεράκη (40’), Ασλανίδη (87’). Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός «καθάρισε» την πρόκριση στον τελικό με δύο νίκες απέναντι σε Βλάζνια και Μπούντουτσνοστ. Την πρώτη τη διέλυσε 3-0 (77’, 90 Γιαννακούλας, 82’ Παπαδημητρίου), τη δεύτερη τη νίκησε 2-1 (19’ Παπαδημητρίου, 67’ Τζόρτζεβιτς).
Ο πρώτος τελικός διεξήχθη στη Βουλγαρία απέναντι στη Σλάβια Σόφιας και έληξε ισόπαλος χωρίς γκολ (αν και στο 38’ ο διαιτητής δεν είδε ότι η μπάλα πέρασε τη γραμμή σε σουτ του Ελευθεριάδη). Η σύνθεση του αγώνα: Κωνσταντίνου, Ελευθεριάδης, Δημητρίου, Κίζας, Γονιός, Λιβαθηνός, Ελευθεράκης (7’ Βακάλης, 67’ Γιαννακούλας), Υφαντής, Αλβαρέζ, Τερζανίδης, Παπαδημητρίου.
Στη ρεβάνς στις 15/3/1978 ο Παναθηναϊκός νίκησε 2-1 τη Σλάβια χάρη σε γκολ των Ελευθεράκη (16’, Βακάλη 63’). Η σύνθεση του αγώνα: Κωνσταντίνου, Ελευθεριάδης, Στεφανάκης, Γιαννακούλας, Γονιός, Λιβαθηνός, Βακάλης, Ελευθεράκης (80’ Κατσιάκος), Αλβαρέζ, Τερζανίδης, Παπαδημητρίου (46’ Βαλλίδης).
